انتشار نور به صورت امواج الکترومغناطیس
در نظریه‌ی انتشار نور به صورت امواج الکترومغناطیس، نور نوعی انرژی الکترومغناطیسی است. امواج الکترومغناطیس، با طول موج 7۸۰-3۸۰ نانومتر را که توسط چشم قابل رویت هستند، نور مریی می‌نامند که ترکیبی ازطول موج‌های مختلف است.
شکل زیر طیف امواج الکترومغناطیس و رنگ‌های مختلف را نشان می‌دهد:
امواج مادون قرمز در محدوده‌ی 1000-780 نانومتر قرار می‌گیرند. اشعه‌ی مادون قرمز توسط چشم قابل رویت نیست و زمانی که به یک جسم برخورد می‌کند، جذب آن شده و به گرما تبدیل می‌شود. مادون قرمز عامل اصلی انتقال حرارت خورشید به زمین است.
ماهیت نور
طیف UV-A عامل برنزه شدن است و در محدوده‌ی 380-315 نانومتر قرار دارد.
طیف UV-B سبب قرمز شدن و التهاب پوست، آفتاب سوختگی شده و در محدوده‌ی 315-280 نانومتر قرار دارد.
طیف UV-C در محدوده‌ی 280-100 نانومتر قرار دارد و عامل از بین رفتن ساختارهای سلولی است از این رو در تصفیه و گندزدایی با اشعه کاربرد دارد.
برخلاف تاثیرات مثبت اشعه‌ی ماوراءبنفش (مثلا طیف UV-B موجب تولید ویتامین D در بدن می‌شود) مقدار بیش از اندازه‌ی این اشعه می‌تواند برای بدن خطرناک باشد.
لایه اوزون، مقدار زیادی از اشعه‌ی ماوراءبنفش خورشید، به ویژه طیف UV-C را جذب می‌کند.
