آلودگی نوری به نور های مصنوعی اطلاق می شود که در زمان یا مکان های نامناسب منتشر می شوند و از استاندارد های مورد نظر خود فراتر می روند. این نور ها می توانند با کیفیت پایین خود، محیط زیست و آسمان شب را به شدت آزار دهنده و آلوده کنند. آلودگی نوری نه تنها تأثیرات منفی بر زیبایی شناسی و طبیعت شبانه دارد، بلکه می تواند ریتم طبیعی زندگی را مختل کرده و بر سلامت انسان تأثیرات نامطلوبی بگذارد. تحقیقات نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی غیرضروری، به‌ویژه در شب، ممکن است موجب تغییرات رفتاری، اختلالات خواب و مشکلات فیزیولوژیکی مانند اضطراب و استرس شود. همچنین، این نوع نورپردازی می تواند اختلالات هورمونی ایجاد کرده و حتی بر سلامت چشم ها و سیستم ایمنی بدن تأثیر منفی بگذارد. در نتیجه، کاهش آلودگی نوری و استفاده از نورپردازی صحیح و متناسب می تواند به بهبود کیفیت زندگی و سلامت عمومی کمک کند.
آلودگی نوری و تبعات آن
برای کاهش و کنترل آلودگی نوری باید:
- میزان انتشار نور تا حد امکان کاهش یابد.
- هیچ نوع نورپردازی عمومی به داخل خانه‌ها تابیده نشود.
- از ایجاد خیرگی پرهیز شود.
- آسمان شبانه به صورت طبیعی خود، قابل دیدن باشد.
