آلودگی نوری
آلودگی نوري به نورهاي مصنوعی اطلاق می شود که در زمان یا مکان نامناسب از استاندارد خود خارج‌شده و باکیفیت نامطلوب محیط زیست و آسمان شب را آزاردهنده و آلوده می سازند. آلودگی نوری و نورپردازی نامناسب بر ریتم زندگی تأثیر منفی دارد و ممکن است موجب تغییرات رفتاری و بروز اختلالات عصبی و فیزیولوژیکی در انسان گردد.
نورپردازی نامناسب فضاها و ساختمان‌های شهر و خیرگی و چشم زدگی ناشی از آن، موجب گریزان نمودن گردشگران به عنوان مشتریان بالقوه می‌شود و این امر در بلند مدت اثرات اقتصادی نامطلوبی بر اقتصاد شهر خواهد داشت.
نور چراغ‌های خیابانی، نور چراغ خودروها، تابش ناشی از نورافکن های مخصوص نورپردازی نما یا محوطه ی ساختمان، نور علائم و تابلوها، نور استادیوم های ورزشی، نور محوطه های تفریحی از علل مهم آلودگی نوری در شهرها به شمار می روند.
برای کاهش و کنترل آلودگی نوری باید:
- میزان انتشار نور تا حد امکان کاهش یابد.
- هیچ نوع نورپردازی عمومی به داخل خانه‌ها تابیده نشود.
- از ایجاد خیرگی پرهیز شود.
- آسمان شبانه به صورت طبیعی خود، قابل دیدن باشد.
کنترل نور در زمان طراحی روشنایی و چگونگی تنظیم زاویه چراغ و ایجاد تغییرات اساسی در ساختار چراغ‌ها و قطعات داخلی آنها دو روش پرکاربردی است که از سوی سازمان‌های جهانی برای کنترل آلودگی نوری ارائه گردیده است.
I love the details on your websites. Kudos.
You’re an extremely beneficial internet site; couldn’t make it without ya!
Thank you for your promising speech
WOW just what I was searching for. Came here by searching for Kimora Kimora
It’s great that you got the result through our site
بسیار آموزنده ، مفید و خلاصه .
ممنون از مطلب خوبتون
خواهش می کنم نظر لطف شماست.